Γιώργος Νικολόπουλος - Οι Στίχοι Στο Τέλος Της Ιστορίας

Οι στίχοι έχουν αυτιά.

Οι στίχοι έχουν γλώσσα και μάτια τυφλά που βλέπουν μόνο προς τα μέσα.

Μυρμήγκια γίνονται, κάτω από τα ρούχα σας.

Μύγες χοντρές, πετώντας πάνω απ’ το πτώμα της Ιστορίας.

Μυριάδες νεκροί θα βγουν από τους τάφους τους, όταν έρθει η Χάλκινη Εποχή.

Τότε είναι που θα έρθει, λίγο μετά από την Εποχή των Σπηλαίων.

Και οι νεκροί θα δείξουν το δρόμο στους ζωντανούς, με σημαίες και με λάβαρα και με ζουρνάδες, και όλοι μαζί θα πορευόμαστε, και θα τραγουδάμε και θα χορεύουμε στους δρόμους, πνιγμένοι μέσα στο αίμα, και δε θα μας νοιάζει αν είναι το αίμα το δικό μας ή του αδερφού ή του γείτονα γιατί τότε δε θα υπάρχουν πια σύνορα και όλοι θα είμαστε ένα.