Άρτεμις Βαζιργιαντζίκη - Πλάτη Με Πλάτη

Δεν ήσουν εσύ που έτρεχες ανάμεσα στις συκιές

και στις άγριες δαμασκηνιές για να μου κάνεις

έρωτα τρελλό μεσ’ στο χωράφι. Ποιος ήσουν;

Μου μπήχτηκε στη φτέρνα ένα αγκάθι.

Η νύχτα τα νώτα σου μαυρίζει.

Το άλογο ιδρώνει, το δέρμα του γυαλίζει,

πυγολαμπίδες έρχονται απόμακρες φωτιές.

Μέσα μου οι φωνές. Που ήσουν και σε γύρευα

πλάτη με πλάτη τόσα χρόνια;